Yakbo du

We zitten te wachten in een restaurant, zoals wel vaker gebeurt in Tibet. Het avondlicht schijnt door de ramen, waar ik wat foto's van neem. Als ik weer zit komt er een klein meisje bij ons in de buurt staan. Het dochtertje van de kokkin. Ze kijkt een beetje verdrietig, dus ik besluit haar op te vrolijken. Eerst maar eens m'n tong uitsteken. Dat helpt een beetje. Dan een scheef gezicht trekken (alsof ik daar moeite voor hoef te doen). Nu begint ze te lachen en me na te doen. Ik flapper met mijn oren en doe of ik opstijg. Ze vouwt haar eigen oren dubbel en zegt iets in het Tibetaans. Onze gids Tashi zegt dat ze vraagt of ik een foto van haar wil maken. Tuurlijk geen probleem!

Ik gebaar dat ze heel stoer moet kijken, wat ze blijkbaar goed kan. Ik laat haar de foto zien en herinner me opeens het woordje Yakbo du. Dat betekent zoiets als 'heel goed' en kan voor van alles gebruikt worden. Nieuwe jas? Yakbo du! Prachtig uitzicht? Yakbo du! Mooie foto? Yakbo du! Zodra ik het tegen haar zeg, krijg ik met een klein stemmetje een Yakbo du terug. Yes! Ik weet niet wie er trotser is, zij op de foto of ik op haar reactie.