Bhutan 2: Boogschieten met extra's

Op mijn eerste dag in Bhutan rijden we door Thimphu, de hoofdstad. We komen langs de velden waar ze boogschieten. Het is de nationale sport en enorm populair. Ik heb geluk, er is op dat moment een wedstrijd bezig. Later hoor ik dat dit geen geluk was, aangezien wedstrijden de hele dag duren. Op het veld staan twee doelwitten op 150 meter van elkaar. Aan beide kanten staan spelers van de twee teams, die vaak uit 9 of 11 spelers bestaan. Om beurten wordt er geschoten. Raakt iemand het doelwit, dan moet de tegenstander ook raken. Anders heeft het eerste team een punt.

Tot voor zover weinig bijzonders. Maar in Bhutan heeft het boogschieten iets extra's. De spelers staan namelijk gevaarlijk dichtbij het doelwit. Vanaf daar geven ze al schreeuwend aanwijzingen aan teamgenoten aan de overkant of maken ze tegenstanders duidelijk hoever een pijl wel niet mis was. Met een hoop humor wordt er geroepen en geschreeuwd. Komt er een pijl hun kant op? Geen probleem, ze springen weg of doen zelfs alsof ze de pijl gaan vangen. Het mooiste is echter als er raak wordt geschoten. Dat wordt aan beide kanten van het veld gevierd met een dans. Zelfs de tegenstanders doen hier aan mee. Sportieve jongens, die Bhutanen.